Συνήθως αγοράζουμε τα σαλιγκάρια "κλειστά", που σημαίνει ότι είναι ζωντανά μεν, κοιμισμένα δε, με μια πέτσα στο άνοιγμα του καβουκιού τους. Για να τα ετοιμάσουμε για μαγείρεμα, η πέτσα αυτή, κι ότι άλλο είναι κολλημένο πάνω στα σαλιγκάρια πρέπει να φύγει και τα σαλιγκάρια να "ξυπνήσουν".
Τα βάζουμε λοιπόν σε μια λεκάνη με νερό να τα σκεπάζει και περιμένουμε.Καλό είναι να τα σκεπάσουμε μ' ένα διχτάκι ή μια σίτα, γιατί μόλις ξυπνήσουν θ' αρχίσουν να τριγυρίζουν και θα τα ψάχνουμε...
Κρατάμε για το μαγείρεμα μόνον όσα έχουν βγάλει κεφάλι, τα υπόλοιπα είναι μάλλον ψόφια και τα πετάμε (αρκεί ένα μόνο ψόφιο σαλιγκάρι για να χαλάσει η γεύση όλης της κατσαρόλας).
Βάζουμε καινούριο νερό στη λεκάνη και τρίβουμε τα σαλιγκάρια με τα χέρια μας, για να τριφτούν τυχόν άλλες βρωμιές από τα καβούκια. Τα ξεπλένουμε καλά-καλά και τα σουρώνουμε.
Ρίχνουμε τα σαλιγκάρια σε κατσαρόλα (ανάλογα με την ποσότητά τους, πάει και το μέγεθος της κατσαρόλας, π.χ. για ένα κιλό σαλιγκάρια χρησιμοποιούμε τη μεσαία), τα αλατίζουμε και ρίχνουμε νερό να τα σκεπάζει εντελώς. Βράζουμε.
Μόλις βράσει το νερό, θ' αρχίσει ν' αφρίζει, προσέχουμε να μη χυθεί, ανακατεύουμε για 2 λεπτά, σουρώνουμε στο νεροχύτη, ξεπλένουμε καλά και πάλι απ' την αρχή. Κατσαρόλα, αλάτι, βράσιμο, σούρωμα, ξέπλυμα. Και ξανά (τρεις φορές συνολικά).
Την τρίτη φορά, πρέπει το νερό να μην αφρίζει σχεδόν καθόλου, πράγμα που σημαίνει ότι τα σαλιγκάρια μας έχουν καθαρίσει. Τα σουρώνουμε μια τελευταία φορά, ξεπλένουμε κι είναι έτοιμα για μαγείρεμα. Αν δεν τα μαγειρέψουμε αμέσως, τα βάζουμε σε σακουλάκι στην κατάψυξη και διατηρούνται μια χαρά. Όταν θελήσουμε να τα μαγειρέψουμε, τα αφήνουμε σε θερμοκρασία δωματίου για μισή ωρίτσα.
(η διαδικασία αυτή είναι δύσκολο να γίνει στο κάμπινγκ γιατί θέλει τρεις βράσεις με νερό, που σημαίνει κουβάλημα νερού και μεγάλη κατανάλωση γκαζιού)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου